ÇOCUKLARIMIZA NASIL DESTEK OLURUZ?
Çocuklarımızın okul hayatı, onların yetiştirilmesinde önemli bir safhadır. Bir anne-baba olarak bizleri en çok meşgul eden konulardan birisidir. Sınavlar ise çocuklarımızın başarılarını gösteren bir gösterge olduğu kadar bazı durumlarda hem çocuk hem de anne-baba için sıkıntılı bir sürece dönüşebilmektedir. Anne-babalar sınav zamanlarında çocuklarını çalışmaya teşvik etmek isterken, farkına varmadan yanlış yöntemler uygulayabilmektedirler. Hatta bazı anne-babalar sınavdaki bir başarıyı her şeyin üstünde tutma hatasına düşebilmektedir.
Özellikle ilkokul çağında ders çalışırken ve sınavlara hazırlanırken çocuklar anne-babalarının yardımına ihtiyaç duyarlar. Bu dönemde onlara yapılacak olumlu katkı ve destek bütün bir öğretim hayatına tesir edebilecektir.
Dikkat edilmesi gereken hususları şöyle sıralayabiliriz:
1. Öncelikle hemen kendi kendinize "Ben nasıl bir anneyim?" "Ne yapıyorum, nasıl yapıyorum?", "Ne kadar yapıyorum?" sorularını sorun ve bu sorulara objektif cevaplar bulmaya çalışın. Unutmayınız bir insanı da, bir kurumu da, bir görevi de geliştiren şey yapıcı özeleştirilerdir.
2. Bugünden itibaren, inanarak, çocuğunuza "Sana güveniyorum" mesajını verin. Kesinlikle "Güvensizlik içeren" mesajlar vermeyin. Örneğin: "Sen bu kafa ile gidersen ...." ifadesi ile başlayan hiçbir cümle kurmayın.
3. Çocuğunuz ile konuştuğunuz konular hep "okul, kurs, ders..." olmasın. Bunların dışında ve olabildiğince özel ve duygusal konular gündeminizi oluştursun. Oğlu ya da kızı ile şu kış ayında, sıcak yuvasında tatlı tatlı sohbet eden ve gülüşen bir anne-baba olmak size de haz verecektir. Unutmayınız, kısa bir süre sonra böyle güzel imkânlarınız kalmayacaktır. Bugün dört yaşındaki çocuğunuzu kucağınıza alabilirsiniz ama bir gün bakacaksınız on dört yaşına gelivermiştir.
4. Çocuklarınızı kesinlikle başka çocuklar ile kıyaslamayınız. Bunun onları çok derin yaralayacağını ve aranızdaki ilişkiyi ve iletişimi bozacağını unutmayınız. Eleştirmeniz gerekiyorsa, cümleleri iyi seçerek ve eleştirinizi onun kişiliğine değil, yaptığı davranışa yönelterek yapınız.
5. Çocuklarınızı tanımaya çalışınız. Onların sahip oldukları yetenekleri, ilgi ve değerlerini öğrenmek için çaba harcayınız. Bu konuda öğretmeni ile işbirliği yapıp ondan yardım isteyebilirsiniz.
6. Onları ilgi ve yetenekleri dışındaki alanlara zorlamayınız. Unutmayınız, bir elma ağacından erik elde edemezsiniz. Her bir insana da ayrı ayrı meziyetler, yetenekler verilmiştir. Sizden beklenen elinizde bir elma ağacınız varsa, bu ağacın daha kaliteli elmalar vermesi için çalışmalarda bulunmanızdır.
7. Çocuklarınızın başarılı olmaları, çok çalışmalarından ziyade düzenli çalışmalarına bağlıdır. Onlardan çok çalışmalarını değil, düzenli çalışmalarını bekleyiniz ve bu yolda telkinlerde bulununuz.
8. Hiçbir sebeple ve hiçbir şart altında çocuklarınızı "Sevgisizlik" ile cezalandırmayınız. Çocuklarımız sınav sonucu ne olursa olsun, kendilerini kucaklayacak bir çift kolun varlığını içlerinde hissederlerse ve buna inanırlarsa, çok daha başarılı olacaklardır. Bunu onlara hissettiriniz. Bu anlamda, sınavı kazanmayı bir ölüm-kalım meselesi haline getirmeyiniz. Eğer çocuk sınavı böyle algılarsa, çocuğunuzun elini-kolunu bağlamış ve kaygılarını arttırmış olursunuz.